Filmy i Spektakle

„Zemsta”

Gatunek: spektakl
Reżyseria: Tomasz Grochoczyński
Czas trwania: 120 min (z przerwą)

Obok Ślubów panieńskich to najsłynniejsza i najczęściej wystawiana w polskich teatrach komedia pisarza. Mimo upływu lat i pokoleń przekaz sztuki wciąż pozostaje aktualny: „wiadomo, że Zemsta jest o tym, jak dwóch wąsatych szlachciców kłóci się o mur graniczny. Z obrazu owego sporu, sposobu jego przedstawienia, wyciągnąć można niekończące się wnioski na temat wartości moralnej, ideowej i ludzkiej opisanego przez Fredrę świata, znajdując w tekście różnorakiej wagi uzasadnienia dla całej gamy sądów – od apologetycznych do potępiających” – napisał Henryk Izydor Rogacki – jednocześnie pytając czy wiesz: „O czym jest Zemsta? O tym, jak znaleźć sposób na życie? O tym, jak zorganizować sobie mariaż? O tym, jak się pozbyć człowieka? Czy też o tym, jak się pogodzić i to tak, aby nikt nie wygrał i nikt nie przegrał…

Wszystkie odcienie światła”

 Reż. Payal Kapadia
Produkcja: Indie, Francja,
Scenariusz: Payel Kapadia
Czas trwania: 114 min

To prawdziwa, przejmująca opowieść o zachowaniu człowieczeństwa w nieludzkich czasach II wojny światowej. Historia jest oparta na faktach z życia Ireny Gut-Opdyke, która z narażeniem życia ratowała Żydów ukrywających się po likwidacji getta. W głównych rolach zobaczymy gwiazdy światowego kina: Sophie Nelisse i Dougray Scott. W obsadzie polsko-kanadyjskiej koprodukcji znaleźli się wspaniali polscy aktorzy: Andrzej Seweryn, Eliza Rycembel, Irena Melcer, Maciej Nawrocki, Tomasz Tyndyk Aleksander Milicevic. Reżyserii podjęła się wielokrotnie nagradzana Louise Archambault, natomiast za zdjęcia odpowiada Paul Sarossy. Za scenariusz odpowiada Dan Gordon, który jest również autorem sztuki o Irenie Gut-Opdyke, która zdobyła serca nowojorskiej widowni offbroadwayowskiej sceny w 2008 roku.

Kadr z filmu ukazujący dwie bohaterki, Prabhę i Anu na tle nieostro uchwyconego niebieskiego wnętrza. Kobiety sfotografowane do piersi stoją po lekkim skosie w prawo wpatrując się w czerwone naczynie do gotowania ryżu, który Anu trzyma przed swoją twarzą. Nad ich głowami na tle wnętrza dużą czcionką żółty tytuł „Wszystkie odcienie światła”. Po bokach tytułu rozmyte drobne refleksy światła jak migoczące, przezroczyste konfetti.

 „Moje ulubione ciasto”

Gatunek: dramat
Produkcja: Iran, Francja, Szwecja, Niemcy
Reżyseria: Maryam Moghadam, Behtash Sanaeeha,
Scenariusz: Maryam Moghadam, Behtash Sanaeeha.
Czas trwania: 97 min.

Po śmierci męża i wyjeździe córki do Europy siedemdziesięcioletnia mieszkanka Teheranu Mahin (w tej roli znakomita Lili Farhadpour) czuje się osamotniona. Kobieta marzy o tym, by jesień swojego życia spędzić, mając u boku kogoś, z kim mogłaby dzielić radości i troski dnia codziennego. Podczas jednego ze spotkań przyjaciółki przekonują ją, by chociaż spróbowała dać sobie jeszcze jedną szansę na miłość. Plan Mahin jest prosty – przełamanie codziennej rutyny i ożywienie życia uczuciowego, o którym wydaje się, że dawno już zapomniała. Dowiedziawszy się, że starszy taksówkarz o imieniu Faramarz (Esmaeel Mehrabi) również jest samotny, Mahin postanawia zaprosić go do swojego domu i spędzić z nim wspaniały wieczór. Historia jest także pretekstem, by pokazać, jak mieszkańcy Iranu próbują radzić sobie z opresyjnym, konserwatywnym reżimem.

Scena z filmu na ciepło oświetlonym tarasie. Dwójka głównych bohaterów siedzi roześmiana przy okrągłym stole. Na nim gąsiorek z czerwonym winem, szklanki, talerze, miska z winogronami. Kadr otoczony roślinami pierwszego planu, które obejmują scenę niczym rozmyta, soczyście zielona rama. Na górze duży biały tytuł „Moje ulubione ciasto”. Na dole mniejszy napis: „czyli pyszny filmowy kawałek życia”.

„Rzeczy niezbędne”

Gatunek: Dramat
Produkcja:  Polska, 2024
Reżyseria: Kamila Tarabura,
Scenariusz:  Kamila Tarabura, Katarzyna Warnke.
Czas trwania: 100 min,

W ręce Ady, mieszkającej w Hamburgu uznanej dziennikarki, trafia tajemnicza przesyłka. To książka ze spisanymi pod pseudonimem wspomnieniami kobiety molestowanej w dzieciństwie przez ojca, z imienną dedykacją dla Ady. Dziennikarka decyduje się na spotkanie z autorką, którą okazuje się jej dawna szkolna koleżanka – Roksana. Razem wyruszają w podróż do miasteczka, gdzie dorastały, aby skonfrontować się z matką Roksany, niemym świadkiem jej dziecięcego piekła. Na miejscu okazuje się jednak, że matka twardo strzeże rodzinnych tajemnic, utrzymując obraz idealnego męża i rodziny. Ada postanawia opisać tę skomplikowaną i intrygującą historię w reportażu, choć dla niej, tak naprawdę, temat Roksany nie jest tym najważniejszym w podróży. Sama też musi rozliczyć się̨ z demonami przeszłości – to one nie pozwalają jej pójść naprzód w relacji z partnerem, z którym jest w zaawansowanej ciąży. Emocje między bohaterkami zagęszczają się, a Adzie coraz trudniej zachować dystans i ocenić́, co jest kłamstwem, a co prawdą.

Dwie główne bohaterki. Od lewej ukazana na wprost Ada, czyli Dagmara Domińczyk. To brunetka o dużych niebieskich oczach z uwagą wpatrująca się przed siebie. Część jej lewego policzka przesłonięty przez sfotografowaną z profilu Roksanę, czyli Katarzynę Warnke. To blondynka z długą grzywką. Kobiety ukazane do piersi. Wokół ich szyj i barków nieznacznie snująca się mgła. Na dole tytuł białą czcionką „Rzeczy niezbędne” oraz nazwiska głównych bohaterek, reżyserki Kamili Tarabury i drobnym drukiem kilka rzędów napisów.

„Wróbel”

Gatunek: Komedia/Dramat
Produkcja: Polska
Reżyseria: Tomasz Gąssowski
Scenariusz: Tomasz Gąssowski
Czas trwania:106 min

Remek Wróbel to listonosz i zapalony piłkarz amatorskiej drużyny. Dobiega czterdziestki, wiedzie życie kawalera. Z pasją studiuje encyklopedię, ćwicząc swoją nadzwyczajną pamięć. Poza obrotnym, prowadzącym szemrane interesy, przyjacielem Pedrem nie ma na świecie nikogo bliskiego. I dobrze mu z tym. Pewnego dnia wszystko się zmienia – jego poukładane życie wywraca się do góry nogami, do tego niespodziewanie pojawiają się w nim nowa, wygadana sąsiadka Marzenka i dziadek, którego do tej pory nie znał. Remek będzie musiał się nauczyć, jak zrobić lemoniadę, gdy życie daje ci cytryny.

Zaprojektowany jak znaczek pocztowy plakat przedstawiający głównego bohatera z torbą listonosza opierającego się o turkusowy rower. Tło jednolicie szare. Wokół perforacja, czyli krawędzie wycięte w charakterystyczne ząbki. Na dole duży turkusowy tytuł „Wróbel”. Nad nim po prawej napis: „Wszystko się zmienia”. W prawym górnym rogu jak fragment okrągłej pocztowej pieczątki informacje: „W kinach 23.08.2024”.

„Crossing”

.

Gatunek: Dramat
Produkcja: Szwecja, Dania, Francja, Turcja, Gruzja
Reżyseria: Levan Akin
Scenariusz: Levan Akin
Czas trwania:105 min

Lia (w tej roli Mzia Arabuli) jest emerytowaną nauczycielką. Kobieta złożyła obietnicę, że spróbuje się dowiedzieć, jaki los spotkał jej dawno zaginioną siostrzenicę Teklę. Kiedy od sąsiada Achiego (Lucas Kankava) dowiaduje się, że dziewczyna mogła opuścić Gruzję i przenieść się do Turcji, wraz z mężczyzną postanawia wyruszyć w podróż, by ją odnaleźć.
Trafiają do Stambułu, który jawi się jako miasto możliwości, ale też przytłacza swoją wielkością. To jedno z tych miejsc, gdzie poszukiwanie kogoś, kto w dodatku nie chce być znaleziony, wydaje się szczególnie skomplikowane. Z pomocą nieco zdezorientowanym bohaterom przychodzi Evrim (Deniz Dumanli), walcząca o prawa osób transpłciowych. Lia i Achi przedzierają się przez kolejne miejskie zaułki, licząc, że trafią w końcu na Teklę.

Kadr z filmu. Z prawej przy barierce na tle lekko falującego morza stoją Lia i Achi, bohaterowie filmu. Ukazani z lewego boku wpatrują się w dal. Ich włosy rozwiane wiatrem. Nad morzem kilka mew. W głębi widok na niewyraźny, majaczący na brzegu Stambuł.

„Za ścianą”

Gatunek: Dramat
Produkcja: Polska, 1971
Reżyseria: Krzysztof Zanussi,
Scenariusz: Krzysztof Zanussi
Czas trwania:56 min

Dwoje młodych ludzi mieszka samotnie obok siebie, niemal przez ścianę. Dzieli ich jednak mur różnic nie do pokonania. On jest naukowcem na drodze do kariery. Twardy, bezwzględny realista, idzie od sukcesu do sukcesu. Ona jest mu bliska jedynie z powodu zainteresowania wykonywanym zawodem. Poza tym jest jego przeciwieństwem. Nie osiągnęła niczego, nie powiodło się jej w pracy naukowej, w życiu osobistym. Jest samotna, bezradna, wrażliwa i nieśmiała. Zdobywa się na zaproszenie go do siebie. Mężczyzna jest gładki, oschły, uprzejmy. Rwie się wątek rozmowy. Ich chwilowe porozumienie jest pozorne, nie mają sobie nic do powiedzenia. Chwile, które razem spędzili, niczego nie zmienią. Pozostaną dla siebie parą obcych ludzi.

Czarno biały kadr filmu z główną bohaterką graną przez Maję Komorowską. Kobieta ukazana na wprost, do piersi. Stoi nieco pochylona w przód, za szybą. Włosy zebrane w koczek na czubku głowy. Okulary na nosie. Rozchylone usta. Dłonie przed sobą, oparte i lekko rozpłaszczone na szybie. Przez nią jej postać jest delikatnie niewyraźna. Zza lewej krawędzi wnikająca w kadr postać o nieostrym konturze stojąca przed szybą.

”Imagine”

Gatunek: Dramat
Produkcja: Polska, Wielka Brytania, Francja, Portugalia
Reżyseria: Andrzej Jakimowski
Scenariusz: Andrzej Jakimowski
Czas trwania:105 min

Międzynarodowa koprodukcja „Imagine”, mająca światową premierę na festiwalu w Toronto, to wzruszająca i urzekająca zjawiskowymi zdjęciami Adama Bajerskiego historia Iana (Edward Hogg, podziwiany w ostatnim obrazie Rolanda Emmericha „Anonimus”), charyzmatycznego instruktora niewidomych, który przybywa do prestiżowego ośrodka w Lizbonie, by uczyć młodych pacjentów trudnej sztuki orientacji w przestrzeni. Jego kontrowersyjne metody przyjmowane są przez podopiecznych początkowo z nieufnością, a potem z rosnącym entuzjazmem. Tymczasem największe zainteresowanie nauczyciela wzbudza piękna, zamknięta w sobie Ewa (Alexandra Maria Lara, pamiętna odtwórczyni roli Traudl Junge, osobistej sekretarki Hitlera w filmie „Upadek”). Za sprawą niekonwencjonalnych wskazówek i ponadzmysłowej wrażliwości Iana, Ewa przezwycięży lęk i spróbuje samodzielnie postawić pierwsze kroki poza kliniką. Wkrótce przekona się, że w życiu każdy akt odwagi rodzi ryzyko, bez którego nie sposób poznać smaku wolności.

„Substancja”

Gatunek: Dramat
Produkcja: USA, Wielka Brytania, Francja
Reżyseria: Coralie Fargeat,
Scenariusz: Coralie Fargeat,
Czas trwania:140 min

Czy marzysz czasem, by stać się lepszą wersją siebie? Tą samą, a jednak doskonalszą pod każdym względem? Spróbuj naszego nowego produktu o nazwie Substancja. Nic już nie będzie takie samo. Dzięki Substancji możesz stworzyć drugą siebie: młodszą, piękniejszą, perfekcyjną. Musisz pamiętać tylko o jednym, by dzielić czas między obie siebie, tę starą i nową. Tydzień dla jednej, tydzień dla drugiej. Idealna równowaga bez żadnych odstępstw. To proste, prawda? Jeśli nie spróbujesz naginać reguł, wszystko będzie dobrze.

 „W pokoju obok”

Gatunek: Dramat
Produkcja: Polska, 2023
Reżyseria: . Pedro Almodóvar,
Scenariusz: Pedro Almodóvar
Czas trwania:100 min

Ingrid (Julianne Moore), jest autorką bestsellerów, aby poradzić sobie z lękiem przed śmiercią napisała o niej książkę. Kiedy dowiaduje się, że Martha (Tilda Swinton), dawna korespondentka wojenna, jest chora, postanawia ją odwiedzić, odświeżając tym samym przyjaźń sprzed lat, kiedy obie były dziennikarkami.
Martha toczy teraz inną wojnę, a odnowiona bliskość między kobietami sprawia, że Ingrid zostaje wciągnięta w proces leczenia Marthy. W miarę jak opowieści są snute, sekrety ujawniane, a nad filiżanką herbaty rozważane są tematy takie jak żal, odkupienie i śmiertelność, pewnego dnia Martha prosi Ingrid o coś, czego ta najbardziej obawia się dać.

„Utrata równowagi ”

Gatunek: Dramat/Psychologiczny.
Produkcja: Polska 2024
Reżyseria: Korek Bojanowski
Scenariusz: Korek Bojanowski
Czas trwania: 97 min

Mimo że Maja poświęciła aktorstwu całe swoje życie, nie wierzy w siebie i swoje możliwości. Uważa, że jest w większości studentów, która nie znajdzie pracy po studiach w szkole teatralnej. Dlatego po ukończeniu aktorstwa planuje aplikować na marketing i zarządzanie. Wszystko zmienia się, gdy na drodze Mai staje nowy reżyser. Charyzmatyczny mężczyzna ma przygotować ze studentami dyplom. Reżyser, dając Mai główną rolę Lady Makbet, przywraca jej nie tylko miłość do aktorstwa, ale i wiarę w siebie. Wkrótce okaże się jednak, że to nie zagranie w przedstawieniu dyplomowym będzie głównym celem Mai, a zdemaskowanie prawdziwej natury reżysera..

„Bogu dzięki chłopiec”

Gatunek: dramat
Produkcja: Japonia, Niemcy,2023
Reżyseria: Amjad Al-Rasheed,
Scenariusz: Amjad Al-Rasheed,
Czas trwania: 116 min

Fabuła oparta na doświadczeniach rodziny samego reżysera, eksploruje różnice klasowe i problem prawa spadkowego w Jordanii, które determinuje dziedziczenie majątku wyłącznie przez mężczyzn. Gdy Nawal traci nagle męża, musi zmierzyć się z brakiem spadkobiercy oraz presją wynikającą z kłopotliwej przeszłości zmarłego męża. Będąca w żałobie kobieta, wraz z córeczką stają przed trudnym wyborem, którego konsekwencje mogą okazać się katastrofalne. Film Amjada Al-Rasheeda, to pierwszy w historii jordański film pokazany na festiwalu w Cannes. Debiut został świetnie przyjęty, jako wstrząsający społeczny dramat, często porównywany do dzieł Asghara Farhadiego. Po okraszonej sukcesem premierze na Lazurowym Wybrzeżu, film zaczął zdobywać uznanie na festiwalach na całym świecie.

„Kompletnie nieznany””

Gatunek: Biograficzny, Dramat, Muzyczny
Produkcja: USA
Reżyseria: James Mangold
Scenariusz: James Mangold
Czas trwania: 140 min.

Na Festiwalu Folklorystycznym w Newport w 1965 roku młody Bob Dylan zmienia swój występ na scenie muzyki ludowej, przechodząc na elektryczność i przekazując rock jako głos pokolenia – definiując jeden z najbardziej przełomowych momentów w muzyce XX wieku. Akcja rozgrywa się na wpływowej nowojorskiej scenie muzycznej początku lat 60. i śledzi błyskawiczną karierę 19-letniego muzyka z Minnesoty, Boba Dylana, jako piosenkarza folkowego, który zaczął pojawiać się w salach koncertowych i na szczytach list przebojów – jego piosenki i tajemniczość stają się światową sensację, której kulminacją był przełomowy występ w elektrycznym rock and rollu na Newport Folk Festival w 1965 roku.

„Szumy i Fonie”

Gatunek: Krótkometrażowy, Dramat
Produkcja: Polska, 2024
Reżyseria: Piotr Krzysztof Kamiński
Scenariusz: Piotr Krzysztof Kamiński, Aleksandra Wojtaś
Czas trwania: 15 min.

Ośmioletni Kacper towarzyszy swojej Głuchej mamie w drodze do lekarza. Lekarz wykorzystuje obecność Kacpra do komunikacji z pacjentką – chłopiec po raz pierwszy staje się tłumaczem.

Jesienny kadr z dwiema postaciami siedzącymi na ławce. Postacie sfotografowane lekko z tyłu. Kobieta z półprofilu prawym bokiem. Długie włosy opadają na czarny płaszcz. Patrzy w dal. Zza jej piersi wyłania się mocno pochylony chłopak wspierający głowę na dłoni. Zamyślony patrzy przed siebie palcami przesłaniając usta. Wokół nich na ziemi żółte liście. Pod górną krawędzią trzy nazwiska odtwórców ról. Na dole biały tytuł „Szumy i fonie” oraz informacje dystrybutora.

„Sukienka”

Gatunek: Krótkometrażowy, Dramat
Produkcja: Polska, 2020
Reżyseria: Tadeusz Łysiak
Scenariusz: Tadeusz Łysiak
Czas trwania: 30 min

Julia mieszka na polskiej wsi. Jej muzyka to death metal. Jej ulubiona rozrywka: gra na automatach. Pracuje w przydrożnym motelu dla kierowców. Jest samotna, nigdy nie miała mężczyzny, nigdy nie doświadczyła fizyczności. Julia cierpi na karłowatość, a całe jej życie podyktowane jest wzrostem – społeczność lokalna nie może zaakceptować jej odmiennego wyglądu. Wszystko się zmienia, gdy jej drogi krzyżują się z przystojnym kierowcą ciężarówki. Ich oczy się spotykają. Serce Julii bije szybciej. Mężczyzna wkrótce staje się przedmiotem jej miłosnej, niemal erotycznej obsesji…

Minimalistyczny plakat. Czarno białe zdjęcie z manekinem krawieckim, czyli osadzoną na pręcie ukształtowaną jak kobieca sylwetka formą jedynie od szyi do bioder. W miejscu lewej piersi wbita duża szpilka. Na wysokości bioder tytuł „Sukienka”. Pod nią informacje dystrybutora w kilku rzędach.

„Jestem”

Gatunek: Krótkometrażowy, Dramat
Produkcja: Polska, 2024
Reżyseria: Cezary Orłowski
Scenariusz: Cezary Orłowski
Czas trwania: 20 min

Mama Bartka chce przygotować syna na to, co najgorsze, a jednocześnie nieuchronne: własną śmierć. Zabezpiecza jego przyszłość finansową, prawną, uczy co i jak należy zrobić, gdy nadejdzie pora. Chociaż chłopak pilnie jej słucha, w jego głowie i sercu krążą całkiem inne myśli. Na jego drodze staje bowiem cudowna dziewczyna. Wybucha pierwsza miłość.


Plakat rysunkowy. Na jasnoróżowym tle zajmujący prawie całą powierzchnię rysunek głowy chłopaka patrzącego w kierunku lewej krawędzi. Gruby, niebieski kontur twarzy z wyrazistymi oczami, nosem, ustami. Szkicowo ujęta fryzura. Na policzkach intensywnie różowe serduszka. Na lewo poza twarzą zielona brew i jasnoniebieskie oko w pionie. Pod górną krawędzią granatowy tytuł „Jestem”, z ostatnią literą intensywnie różową.